Motyle dzienne stanowią bez wątpienia jedną z najbardziej zróżnicowanych pod kątem kolorystycznym grup owadów. Nie oznacza to jednak, że motyle nocne są mniej ciekawymi obiektami do obserwacji. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się bliżej największej ćmie na świecie, czyli spektakularnemu motylowi z rodziny Attacus Atlas.
Ćma Atlas – nocny motyl z rodziny pawicowatych
„Jaka jest największa ćma na świecie?”, „Jak się nazywa największa ćma na świecie?” – takie pytania bardzo często wybrzmiewają w naszej Motylarni. Prowadzimy wówczas naszych gości do okazałego rdzawo-brązowego motyla, z nietypowo wykrojonymi skrzydłami – ćmy Atlas. Nazwa tego owada nie jest przypadkowa. Wywodzi się z mitologii greckiej, od tytana Atlasa, który dźwigał na swoich barkach cały świat. A skoro było to możliwe, to zapewne był on monstrualnych rozmiarów. Wśród miłośników motyli Attacus Atlas znany jest także jako „motyl z głową węża”. Dlaczego? Ze względu na wyjątkowe wybarwienie skrzydeł przedstawicieli tego gatunku.
Attacus Atlas – jak wygląda największa ćma na świecie?
Ćma atlas jest jednym z najbardziej imponujących motyli na świecie, znanym przede wszystkim ze swoich olbrzymich skrzydeł, których rozpiętość może osiągać nawet do 30 centymetrów. Samice są większe i cięższe od samców. Skrzydła motyli z tego gatunku zachwycają połączeniem ciemnej czerwieni, brązu i rdzawej pomarańczy. Można na nich zaobserwować charakterystyczne białe, trójkątne plamki. Skrzydła górne swoim kształtem i ubarwieniem przypominają głowę węża, co pomaga odstraszać drapieżniki. Ciało ćmy jest relatywnie małe w porównaniu do rozmiaru skrzydeł, a jej gruby, owłosiony odwłok jest koloru brązowego. Oczy są duże i wyraźne, co podkreśla egzotyczny wygląd owada. Na głowie znajdują się czułki – pierzaste u samca i biczykowate u samicy.
Attacus Atlas – jakie tereny zamieszkuje w naturze?
Wspomniane wyżej motyle nocne naturalnie występują w tropikalnych i subtropikalnych puszczach. Zamieszkują tereny niemal całej Azji, oprócz północnych i zachodnich obszarów tego kontynentu. Można je spotkać także na wyspie Borneo. Pawica Atlas nie występuje w Europie poza hodowlami i farmami motyli, gdzie hodowana jest w kontrolowanych warunkach.
Attacus Atlas – jak się żywi?
Gąsienice ćmy Atlas żerują na roślinach tropikalnych – lubią liście awokado, mango, sandałowca, drzew cytrusowych i wiązów. Energia, którą larwy zgromadzą w tym stadium, musi im wystarczyć również po przeobrażeniu się w postać poczwarki i imago. Dorosłe osobniki Attacus Atlas nie mają wykształconego aparatu gębowego, co oznacza, że nie pobierają pokarmu. Całe ich krótkie życie skupia się na poszukiwaniach partnera do rozrodu i rozmnażaniu. Ćma Attacus Atlas żyje zaledwie kilka dni, które spędza blisko ziemi, ponieważ duży ciężar ciała uniemożliwia jej swobodny lot. Wzbicie się w powietrze jest też równoznaczne ze stratą cennej energii. Z tego powodu samce wykształciły w sobie umiejętność wyczuwania zapachu samicy z bardzo dalekich odległości, w czym pomagają im pierzaste czułki.
Attacus Atlas – jak wygląda proces rozrodu?
Po zapłodnieniu samica ćmy Atlas składa jaja na spodniej części liścia. Jedna przedstawicielka tego gatunku może złożyć do 250 jaj. Po około dwóch tygodniach wykluwają się z nich brudnozielone gąsienice, które żerują na roślinie wybranej przez samicę. Po czterech linieniach gąsienice przekształcają się w szarą poczwarkę. W tym stadium pawica Atlas może wejść w stan diapauzy, jeśli zmuszą ją do tego warunki środowiskowe. Z poczwarki wylęga się okazały motyl, który niemal od razu wyrusza na poszukiwania partnera. A w zasadzie partnerki, ponieważ to samce są w stanie pokonać wiele kilometrów, by znaleźć samiczkę. Ta z kolei wabi ich feromonami, które wzbija w powietrze, składając i rozkładając skrzydła.
Pawica Atlas – gdzie można ją zobaczyć?
Pawicę Atlas można zobaczyć w wielu miejscach, gdzie hodowane są egzotyczne motyle, a jednym z takich miejsc jest Motylarnia Rozewie. Oferujemy unikalną okazję bliższego poznania życia i cyklu rozwojowego tych fascynujących stworzeń. Wizyta w Motylarni to nie tylko możliwość zobaczenia największej ćmy na świecie, ale też szansa na pogłębienie swojej wiedzy o motyla