Pink-spotted cattleheart, paź photinus, p. dares Parides photinus Doubleday
Wstęp To motyl typowy dla lasów deszczowych i mgielnych Centralnej Ameryki. Wraz z kilkoma innymi gatunkami z rodzaju Parides tworzy tak zwany krąg form (kompleks gatunków) ascanius, obejmujący 9 blisko spokrewnionych, bardzo podobnych tak morfologicznie jak ekologicznie, jednakowoż izolowanych rozrodczo gatunków. Paź dares może być jednocześnie wspólnym przodkiem całego, następnego kręgu form anchises.
Nazwa gatunkowa – charakterystyka i wygląd
Parides photinus (paź dares) zaliczany jest do paziowatych Papilionidae oraz właściwych paziowych Papilioninae. Rozpiętość skrzydeł u photinusa wynosi zazwyczaj 9-10 cm. Okazy dorosłe obu płci będą całe niemal czarne, z błękitno-zielonym, metalicznym połyskiem tylnych skrzydeł, nieco wyraźniejszym u samców. Brak pasów na skrzydłach, za to wzdłuż krawędzi tylnych skrzydeł uwidaczniają się dwa rzędy purpurowych plam. Skrzydła tylne posiadają krótkie ogonki. Spód skrzydeł charakteryzuje się kolorystyką bardzo zbliżoną do wierzchu.
Cykl życiowy:
Okazy dorosłe (imagines) wychodzą z poczwarek kilka razy do roku, zależnie od ciepłoty. Niewiele jest danych o preferowanych źródłach nektaru. Gąsienice żerują na kokornakach Aristolochia: trojeściolistnym A. asclepiadiifolia i wielkokwiatowym A. grandiflora, co czyni je trującymi dla większości drapieżników. Pokrewne gatunki Parides charakteryzują się bardzo podobną dietą gąsienic oraz stadiów dorosłych.
Skąd pochodzą parides photinus (pazie daresy)?
Z Ameryki Środkowej (Nikaragua, Honduras i Kostaryka) oraz przyległych prowincji Meksyku.
Czy mogą żyć w Polsce? Tylko w ogrodach zoologicznych i motylarniach.
Czy może być hodowany? Względnie prosto.
Jak spotkać pazia photinusa (daresa) na żywo ? Tylko w motylarniach.
Autor Adam Kapler