Motyle są postrzegane przez większość ludzi jako symbol delikatności, piękna i wolności. Ich obserwowanie, podziwianie różnorakich barw może stanowić sposób na odstresowanie się i zachwyt nad otaczającą nas naturą. Jednak tak, jak z praktycznie każdym stworzeniem i rzeczą – każdy z nas może postrzegać motyle w zupełnie inny sposób. Skrajnym przypadkiem jest paniczny strach przed motylami, zwany profesjonalnie lepidopterofobią. Lepidopteforobia – jak każda fobia specyficzna – jest możliwa do przezwyciężenia z pomocą odpowiedniej terapii. Czym dokładnie charakteryzuje się to zaburzenie? W jaki sposób terapia motylami może pomóc w jego przezwyciężeniu? Jeśli chcesz poznać dokładnie zagadnienie jakim jest leczenie przez kontakt z motylami, nasz wpis jest właśnie dla Ciebie. Zapraszamy do lektury!
Lepidopterofobia – czym jest?
Lepidopterofobia – co to jest? Żeby lepiej poznać to zjawisko, powinniśmy odnieść się do zjawiska fobii specyficznej. Fobie specyficzne to częste zaburzenie, które według statystyk może dotyczyć około 20% populacji. Wyróżnia ją nieuzasadniony, silny lęk lub strach wobec określonych sytuacji lub obiektów. Osoba cierpiąca na fobię specyficzną będzie za wszelką cenę dążyła do unikania określonych sytuacji i obiektów, będących przedmiotem samego zaburzenia. W przypadku osób cierpiących na lepidopterofobię będą to motyle.
Do najpopularniejszych objawów tego zaburzenia możemy zaliczyć przede wszystkim dążenie do unikania wszelkich sytuacji, w których osoby cierpiące na lepidopterofobię mogłyby spotkać motyle. Takiej osoby raczej nie spotkamy zatem w ogrodach, parkach, na łące lub w innym miejscu, w którym mogłaby spotkać motyle. Unikanie to może przejawiać się także w niechęci do otwierania okien w domu, ze względu na obawę o to, że motyl wleci do wnętrza. Myśl o tym, że motyl mógłby dotknąć skóry, budzi w osobach cierpiących na lepidopterofobię obrzydzenie i irracjonalny lęk a sama kolorystyka i budowa skrzydeł oraz ich trzepotanie napawa uczuciem silnego strachu. To właśnie trzepotanie może przerażać najbardziej – osoby z lepidopterofobią czują, że nie mają kontroli nad ruchem tych owadów i żyją w obawie o to, że motyl nagle wyląduje bezpośrednio na ciele. W skrajnych przypadkach osoby z lepidopterofobią obawiają się nie tylko żywych motyli, lecz także ich wizerunku.
Często zaburzenie to obejmuje lęk jedynie przed motylami nocnymi, czyli ćmami lub rozszerza się na lęk przed innymi latającymi owadami oraz niektórymi ptakami – najczęściej dotyczy to kolibrów. Bezpośredni kontakt z motylem może wywołać u osoby cierpiącej na lepidopterofobię atak paniki, który objawia się między innymi przyspieszoną akcją serca i uczuciem kołatania w klatce piersiowej, wzmożoną potliwością, trudnościami w oddychaniu, poczuciem odrealnienia, bólami i zawrotami głowy oraz suchością w ustach.
Kontakt z żywymi motylami w terapii lepidopterofobii
Pacjenci dotknięci lepidopterofobią często izolują się od otoczenia, ponieważ czują się przez nie niezrozumiani – motyle zwyczajowo uchodzą za symbol piękna i wzbudzają w ludziach pozytywne emocje. Mimo niejednoznacznych przyczyn występowania tego zaburzenia – tak jak innych fobii specyficznych – istnieje możliwość jego skutecznego leczenia. Diagnozowaniem i leczeniem lepidopterofobii zajmują się psychiatrzy. Diagnoza stawiana jest na podstawie wnikliwego wywiadu z uwzględnieniem prezentowanych symptomów. Podstawą leczenia jest natomiast psychoterapia. Do najczęściej stosowanych metod możemy zaliczyć psychoterapię w nurcie poznawczo-behawioralnym, która pozwala zrozumieć pacjentowi przyczyny panicznego lęku przed motylami. W procesie terapeutycznym pacjent uświadamia sobie irracjonalność lęku i powoli go przezwycięża. Metodą o największej skuteczności jest natomiast terapia ekspozycyjna, która polega na stopniowej konfrontacji pacjenta ze źródłem własnego lęku. Terapia lepidopterofobii może zatem rozpocząć się od stopniowego oswajania pacjenta z wizerunkiem motyli, przez oglądanie zdjęć oraz rysunków tych owadów w towarzystwie terapeuty. Kolejnym krokiem może być wizualizacja konkretnych gatunków motyli, które budzą największy lęk i rysowanie ich. Kluczowym, ostatnim punktem jest terapia z żywymi motylami, podczas której pacjent ma bezpośredni kontakt ze źródłem swojego lęku.
Terapia z żywymi motylami – jak ją zorganizować?
Leczenie przez kontakt z motylami – po odpowiednim przygotowaniu w formie terapii – może okazać się przełomowym momentem i doprowadzić do całkowitego wyleczenia z fobii. Jak jednak zorganizować terapię motylami? Jednym z najprostszych sposobów są odwiedziny w Motylarni Rozewie! Jest to największa motylarnia w Polsce, w której masz możliwość obserwować motyle z bliska. Jest to także kontrolowane, bezpieczne środowisko, które w każdej chwili możesz opuścić, jeśli stwierdzisz, że nie jesteś gotowy. Takie zwieńczenie terapii ekspozycyjnej powinno się odbywać w towarzystwie terapeuty. Skontaktuj się z nami i opowiedz o swojej sytuacji – z pewnością będziemy w stanie przygotować dla Ciebie coś specjalnego.
Motylarnia – miejsce kojące ludzi
Motylarnia Rozewie to dom dla kilkudziesięciu gatunków motyli egzotycznych z całego świata. Tropikalna aura pozwoli Ci w jedną chwilę przenieść się do najbardziej odległych zakątków świata. Jeśli jesteś w trakcie leczenia lepidopterofobii i chcesz pokonać swój lęk lub uwielbiasz motyle i chcesz poznać ich świat z bliska, zapraszamy w odwiedziny – zarazimy Cię naszą pasją do tych skrzydlatych stworzeń.